برای بهارم

بهارم دخترم از خواب برخیز/ شکرخندی بزن،شوری برانگیز

گل اقبال من ای غنچه ی ناز/ بهار آمد تو هم با او بیامیز 

بهارم دخترم آغوش وا کن / که از هر گوشه ،گل آغوش وا کرد

زمستان ملال انگیز بگذشت / بهاران خنده بر لب آشنا کرد

بهارم دخترم صحرا هیاهوست / چمن زیر پر و بال پرستوست

کبود آسمان همرنگ دریاست / کبود چشم تو زیباتر از اوست

بهارم دخترم نوروز آمد / تبسم بر رخ مردم کند گل

تماشا کن تبسم های او را / تبسم کن که خود را گم کند گل

بهارم دخترم دست طبیعت / اگراز ابرها گوهر ببارد

وگرازهر گلش جوشد بهاری / بهاری از تو زیباتر نیارد

بهارم دخترم چون خنده ی صبح / امیدی میدمد در خنده تو

به چشم خویشتن میبینم از دور / بهار دلکش آینده ی تو ! "فریدون مشیری"