سارق مهر

 هر چند مشاهدات و بررسي هايِ دقيق و موشكافانه يِ شما حاكي از آن است كه تمامي افراد در خانه يِ ما، مُهر را هنگامِ نماز در دست مي گيرند و با خود حمل و نقل مي كنند ...

امّادلبندِ مادر؛ اين موضوع جزءِ فعاليت هايِ فرآيندِ نماز خواندن محسوب نمي شود .... الزامي نيست

 ما را كه مي بيني، مجبوريم به اين كار ، بَس كه حينِ نماز نگراني غيب شدنِ مُهرمان همان نيمچه حواس را هم به باد داده... تازه گوشه های مهرها را انقدر خوردی و خوردی و خوردی که انگار نقش و نگار جدید روی ان حک نمودی

 هيچ خطري از اين دست شما را تهديد نمي كند؛ مي توانيد مُهر را درست روبرويتان، رويِ زمين بگذاريد و ركوع و سجودِ خود را  با آرامش و بي دلْ واپسي از حركتِ نا خواسته اش؛ به جا بياوريد الانم لبخند ملیح داری میزنی که طی یه حرکت استرازتیک به سوی مهر حمله کنی اما مامان نقشتو خوند و مچتو گرفت