شیرین کاری های این روزای بهار

یکی از عادتهای جدید بهار این شده که مدام دست و پاهاشو وارسی میکنه و اگه یه خط روش پیدا کنه صورتشو یه حالت معصومانه ای میگیره و میگه : اووف اووف (یعنی اووف شده)  تازگیا این اووف هاشو باید ذره بین بذارم تا ببینم و منم همون شکلکو تو صورتم بیرون بیارم و بوسش کنم تا زخم نامرِیی خوب بشه و این زخما زمانی شدت پیدا میکنن که حسام میاد تو خونه تا زخم روی ابروش که خوب شده رو هم نشون حسام میده و اووف اووف میکنه یا یه مدل خاصی دستشو میگیره که انگار دور از جونش شکسته و من و حسامم باید بوسه بارون کنیم تا این زخمای بد خوب بشن و اگه خدای نکرده بوس های ما کم باشه و اکتفا نکنه این اووف ها انقدر شدید میشن که اشک بهار در میاد و من حیرون میمونم اخه این اووف کجاشه